Behe-lainoan dir-dir
Eguerdian, balkoian, eguzki goxoan.
Gaixotasunak lausotutako begiradaren gainetik, beso biak altxatuz,
oihu txiki bat, aldarrikapen bat ia: «¡Viva la vida!».
Eta, bapatean, galduta zebilena:
hor zegoen oraindik, nonbait, irribarrea.
Izar uxo baten dirdira.
Kaixo ama.
Iruzkinak
Argitaratu iruzkina